Voor
Ma
Je
doffe, lege ogen
zagen
al veel langer niets
voorheen
nog wel een glimmertje
dat
was tenminste iets
je
ongewilde zwijgen
dat
elk gesprek verstomd
het
lichaam van een moeder
als
Alzheimer vermomd
je
opgesloten ziel
in
je lijf zo zwak en teer
ook
je vele meters lopen
kon
op het laatst niet meer
wat
blijft er dan nog over
van
levenskwaliteit
zonder
een verleden
ben
je het leven kwijt
we
hadden graag met jou
nog
herinneringen gemaakt
je
meer dan dit gegund
nadat
je pa kwijt was geraakt
dat
er na het vele zorgen
voor
jou wat rust zou zijn
wat
tijd weer voor jezelf
genieten
in het klein
Maar
het lot liet zich niet sturen
dit
is wat het bracht
lieve
ma we gaan je missen
lieve
oma rust maar zacht
