Een olifant van waterverf
moest schuilen voor de regen.
De overdekte bushalte
kwam dus als een zegen.
Hij paste er maar net aan in
en naast hem stond een slak
"gezellig", zei de olifant.
Maar de slak dacht enkel "kak".
"Straks gaat dat logge beest,
nog boven mij staan.
En met mijn matig tempo
is het snel met mij gedaan".
Hij moest snel iets verzinnen
want de bus liet zich niet zien.
Lijn zevenvijfendertig,
nog een minuut of tien.
"Bent u echt van waterverf?
Ik ben een connaisseur.
Het ziet er uit als olie,
u kunt zo de regen deur".
De olifant was goedgelovig
en vanaf toen ging alles snel
de plas die kleurde blauw en grijs
"Oeps! toch een aquarel".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten