Als tegenhanger van de beladen eerdere blog vandaag, wat tijd voor luchtigheid.....
Oudste dochter Lynn is een kind dat het goed doet op school, ze heeft weinig moeite met het aanbod en de verwerking daarvan. Gelukkig worden deze uitspraken gestaafd door haar goede cito resultaten en de leerkrachten, want helemaal objectief of juist helemaal niet objectief ben ik in deze.
Sinds dit schooljaar heb ik wekelijks vergelijkingsmateriaal in mijn eigen groep 6/7. Ik vind het heerlijk om na zoveel jaar weer eens voor de groep te staan en het is een onzettend leuke groep kinderen.
Vandaag ga ik aan beide groepen een Engelse les, ik hou d'r van. Opvallend zijn de niveau verschillen in met name de uitspraak.
In ons gezin zijn wat Engelse genen aanwezig, oma van papa's kant komt uit Engeland. Al vanaf dat de kinderen klein zijn, doen wij het "spelletje" dat we onder het eten soms alleen Engels praten tegen de kinderen. Ze mogen dan best in het Nederlands antwoorden overigens. Het lijkt zijn vruchten afgeworpen te hebben en oke wellicht ook met dank aan Nickelodeon, Cartoonnetwork etc. Maar Engels gaat haar dus ook best makkelijk af. Ze kent behoorlijk wat woorden en het "Engels praten" als de kinderen iets niet mochten weten, werkt bij ons helaas niet meer.
Toch hebben we vanavond ontzettend om haar moeten lachen. Na het eten, speelden we wat met Kate en Joan op de grond. Lynn was druk aan het heen en weren en liedjes aan het zingen met een sjaal in haar hand. Overbodig detail? Nee, sjaal speelt rol in verloop van verhaal.
De sjaal gaat namelijk op een gegeven moment over Joan heen, waarna ze zegt: "Joan, ik heb jou gekipnept." Ik vraag haar: "wat zeg je?" wie weet heb ik haar verkeerd verstaan, mijn oren zijn nu niet het meest betrouwbare onderdeel aan mijn lijf natuurlijk. Ze antwoordt: "ik heb Joan gekipnept."
Misschien pedagogisch niet helemaal verantwoord, maar Mark en ik komen niet meer bij! Ze moet zelf ook lachen, maar weet niet zo goed wat er nu precies is, maar dat duurt natuurlijk niet lang. "Het is toch gekipnept?" Ik zeg haar dat ze dat maar even moet googlen. Dat gaat ze doen, met big smile, ze kan het natuurlijk niet vinden. "Hoe zeg je het dan?"
Als Mark en ik zeggen dat het gekidnapt is, is ze not amused. Sterker nog, ze trekt het zelfs gewoon nog in twijfel. Opzoeken dus....ze kan er niet meer onder uit.
Dachten we!
"Boeien dat het gekidnapt is, ik zeg toch lekker gewoon gekipnept!"
Tuurlijk Lynn, lekker doen mop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten